Η χαμένη ευκαιρία του 2008…

 

Η ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ 2008 ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

του «ΠΛΑΝΗΤΑΣ»

                Ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν μία γνήσια λαϊκή εξέγερση που βιώθηκε, συζητήθηκε, αναλύθηκε από πολλούς και με διαφορετικές οπτικές γωνίες. Προέκυψε από ένα αστάθμητο γεγονός όπως η δολοφονία ενός ανηλίκου από τις δυνάμεις καταστολής, χωρίς να μπορεί κανείς να πει ότι δεν υπήρχαν οι υποβόσκουσες αιτίες για το ξέσπασμα που προέκυψε στα σύγχρονα Δεκεμβριανά. Η αστυνομική αυθαιρεσία και ατιμωρησία, η Ελλάδα της πρώτης κρίσης και της ύφεσης, ο νωπός ξεσηκωμός της νεολαίας στον αγώνα για το άρθρο 16. Υπήρχε μία σειρά από προϋποθέσεις που έδωσαν στο αποτρόπαιο γεγονός της δολοφονίας Γρηγορόπουλου μία αίσθηση του «δεν πάει άλλο», μία διάθεση αντίδρασης στην ψυχολογική και σωματική βία που ήταν -και παραμένει- φαινόμενο καθημερινό.

                Μία εδραιωμένη αντίληψη για τον Δεκέμβρη σε αναλύσεις διάφορων  πολιτικών αφετηριών, είναι ότι «σταμάτησε για τις γιορτές». Ότι δηλαδή οι συμμετέχοντες στις πορείες και τις δράσεις εκείνων των ημερών, στην πλειοψηφία τους νέοι, υπέκυψαν στην «κανονικότητα» των χειμερινών γιορτών και «ξεθύμαναν» για να γυρίσουν στα σπίτια τους και να κάνουν τα καθιερωμένα Χριστούγεννα.

Κι αν μέναμε …Εκεί;

Κι αν μέναμε εκεί;

Αλήθεια πως αντιδράς σε ένα σκηνικό προαναγγελθέντος θανάτου;

Σηκώνεις τα χέρια ψηλά; Κρύβεις το κεφάλι στην άμμο; Ελπίζεις στον από μηχανής Θεό;
Βαυκαλίζεσαι με αντικατοπτρισμούς οάσεων;
Γιατί σε αυτούς που σε πούλησαν, σε αυτούς που σε ξεπούλησαν, εισπράττοντας τα …..μεγάλα τα μεσιτικά τους, το …ξέρεις ότι το …ξέρω ότι ΔΕΝ ….ελπίζεις! 

Όχι, μην μου λες ψέματα। Μπορούμε να κρύψουμε με αμήχανες σιωπές τις πραγματικότητες των γεγονότων, μπορούμε σπάμε το puzzle σε μικρά διαχειρίσιμα κομματάκια, μπορούμε να σαλαμοποιουμε την πραγματικότητα, και να χαϊδεύουμε μπας και γιγαντωθούν τις ψευδαισθήσεις, αλλά….. Αλλά είναι μεγάλος, τεράστιος ο δράκος τους για να κρυφτεί πίσω από χάρτινα δάχτυλα και πίσω από τους μιντιακούς καραγκιοζομπερντέδες.

Λ. Βατικιώτης: «Να ανοίξουν τα βιβλία του χρέους»

Το μέλος της «Πρωτοβουλίας Οικονομολόγων-Πανεπιστημιακών», Λεωνίδας Βατικιώτης έδωσε μία συνέντευξη στους «Σχολιαστές χωρίς Σύνορα» που νομίζω έχει ενδιαφέρον για τα ευρύτερα στρώματα της Αριστεράς, περιλαμβανομένων προφανώς των προοδευτικών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Η αδιέξοδη πορεία του Μνημονίου και της ευρωζώνης. Η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου ως λαϊκό αίτημα και η επόμενη ημέρα σε μία Ελλάδα, ανασυντασσόμενης εκτός ευρωζώνης.

Η συνέντευξη δόθηκε στα πλαίσια της πρωτοβουλίας για ένα βήμα διαλόγου και σύνθεσης των διαφορετικών τάσεων της Αριστεράς.

[Συνέντευξη, βίντεο σε 5 μέρη]

Βραζιλία: Ελεύθερες μετακινήσεις για όλους

Την Πέμπτη 10 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε η 5η μεγάλη διαδήλωση ενάντια στην αύξηση της τιμής των εισιτηρίων των ΜΜΜ στο Σάο Πάολο. Η συγκεκριμένη διαδήλωση κύκλωσε τον τερματικό σταθμό των λεωφορείων του Ντομ Πέδρου.

Η πορεία καλέστηκε από το MPL (Κίνημα για τις Ελεύθερες Μετακινήσεις), οργανώσεις και συνδικάτα που απαρτίζουν την Επιτροπή Αγώνα ενάντια στην Αύξηση. Μέσα σε ένα χρόνο, από το Γενάρη του 2010 που εφαρμόστηκε η πρώτη ανατίμηση ως και την 5η Γενάρη του τρέχοντος έτους που επιβλήθηκε και η δεύτερη με εντολή του νεοφιλελεύθερου δημάρχου Ζιλμπέρτου Κασάμπ, τα εισιτήρια ανέβηκαν συνολικά στα 3 ρεάις Βραζιλίας (περίπου 1,35 ευρώ) από 2,30 ρεάις. Η αύξηση πλήττει εργαζόμενους, φοιτητές, ανέργους ενώ τα κέρδη από αυτό το χαράτσι θα ταΐσουν για άλλη μια φορά όσους ελέγχουν τα ΜΜΜ και τους διεφθαρμένους πολιτικούς και διοικητικούς διαμεσολαβητές αυτών των εταιρειών. Παρά τα άγρια κατασταλτικά μέτρα το διευρυμένο κίνημα πόλης για την υπεράσπιση του αγαθού της δημόσιας και δωρεάν μετακίνησης αμφισβητεί έμπρακτα με την παρουσία του στο δρόμο αυτές τις μεθοδεύσεις κράτους και κεφαλαίου.

Σε μια χώρα με εκατομμύρια άστεγους-καταληψίες που απειλούνται με εξόντωση από τους μεγαλοεργολάβους του επόμενου Μουντιάλ του 2014 και με κατώτατο μισθό 510 ρεάις (περίπου 225 ευρώ) τα κοινωνικά κινήματα που αγωνίζονται για αξιοπρέπεια έχουν χτυπηθεί επανειλημμένα από την καλά αμειβόμενη αστυνομία του σοσιαλιστή (και «κωλοτούμπα») Λούλα Ντα Σίλβα που αποχώρησε από την προεδρία στις αρχές του έτους.

μιά συνάντηση Σαββόπουλου-Χάρυ Κλυν του 85,που εχει πολλά κοινά με το σήμερα

κι αν μέναμε στο Σύνταγμα;

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 23 ΦΛΕΒΑΡΗ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΑΣ ΦΟΒΗΘΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ

ΑΣ ΤΡΟΜΑΞΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ  ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΝΑΤΡΟΠΗ

περιμένουμε τις συμμετοχές και τα κείμενά σας, εδώ ή στα blogs σας